Size koştuğum her anda kendimi evde unuttum. Sonra kendimi tamamen unuttum.
Üzgünüm,
kendimi ihmal ettikçe size de kalmadım artık.
Dedim ya size sabrımın sonundan yazıyorum.
Bu dönem ortada size adanacak bir "ben" kalmadı...
Size koştuğum her anda kendimi evde unuttum. Sonra kendimi tamamen unuttum.
Üzgünüm,
kendimi ihmal ettikçe size de kalmadım artık.
Dedim ya size sabrımın sonundan yazıyorum.
Bu dönem ortada size adanacak bir "ben" kalmadı artık.
Gitmedim...
Buradayım...
Ama yeniden yanınızda olabilmem için bu aralar sadece kendime kadarım.
Sizlere sabrımın sonundan yazıyorum.
Ortada bir "ben" kalmadı artık.
Biliyorum, hiç bitmem sanıyordunuz siz.
Kurtarıcı ilan ettiğiniz, halimi sormayıp her halinize destek beklediğiniz, her düşüşünüzde yerden kaldırmamı beklediğinizdim ben.
O yetişir, o her türlü halleder, o mutlaka çözer...
Maalesef,
Sizlere yetişmeye çalışırken nefesim kesildi.
Halledecek halim kalmadı.
Sizi çözmeye çalışırken kendim kördüğüm oldum ben.
Dertlerinizin bekçisi,
Kaygılı günlerinizin nöbetçisi,
İyi miyim diye sorulmasa da hayatınıza daima huzur ve umut verenizdim ben.
Gerçekten var mıydım ben?
Soruyor musunuz?
Benim göstermediğim derdim görünmez mi oluyor?
Benim canım yanınca hep kendiliğinden mi geçiyor zannediyorsunuz?
Her düşüşünüzde gücüm kadar yetişiyorum.
Sizin ile ağlıyorum.
Diyorum ki ; derin nefes al. Geçmek zorunda.
Bir gün geliyor ben yere yapışıyorum.
Elimi uzatıyorum bir bakıyorum kimse yok.
Ben yardım ederek var olmayı ezberledim.
Yardım istemeyi hiç öğrenmedim.
İstemeden edilmesi gereken yardım sistemi bir bende mi işlemiyor?
Gökhan Çınar
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.
Orhan Veli
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.
Orhan Veli
seni çok özledim, iyi misin
merak ediyorum, nerdesin
napıyorsun merak
ediyorum, sana dönümü
bugünümü yarınımı
anlatmak istiyorum, sürekli
ağlayıp duruyorum ve çok
yoruldum ama sana asla
yazmayacağım
seni çok özledim, iyi misin
merak ediyorum, nerdesin
napıyorsun merak
ediyorum, sana dönümü
bugünümü yarınımı
anlatmak istiyorum, sürekli
ağlayıp duruyorum ve çok
yoruldum ama sana asla
yazmayacağım
Kim biliyor çayına kaç şeker attığını?
Hangi rengi sevdiğini, dinlediğin müziği?
Gülünce yüzünde beliren utangaç halleri?
Şaşkınlığını mesela, aniden durgunlaşarak uzaklara
daldığını?
Denize her baktığında, gözlerinde huzurla hüzün
arası...
Kim biliyor çayına kaç şeker attığını?
Hangi rengi sevdiğini, dinlediğin müziği?
Gülünce yüzünde beliren utangaç halleri?
Şaşkınlığını mesela, aniden durgunlaşarak uzaklara
daldığını?
Denize her baktığında, gözlerinde huzurla hüzün
arası gelgit yankısını?
Martıların çığlığından daha fazla kopar,
Haykırabilsen içindeki çırpınışların...
Kim biliyor? Dilsiz sancılarını, gece nöbetlerini,
Hüsrana uğrayan hayallerini.
Arabada cam kenarına oturma sebebini...
Kim biliyor?
Hiç kimse değil mi...?
Gülten Alp
